Wayne Dobson’s Legacy
Ik had me al een tijdje voorgenomen om niet langer ieder nieuw effect of ieder nieuw verschenen goochelboek aan te schaffen, want ik heb nog tientallen boeken die ik nog bij lange na niet allemaal doorgenomen heb. Nieuwe boeken en nieuwe trucs worden tegenwoordig met heel veel grote woorden aangeprezen (want de concurrentie is moordend onder dealers), waarna na aanschaf dit nieuwe product soms toch een beetje tegenvalt.
Op het BMF-congres vorige maand in Vilvoorde had ik nog tijd om een rondje langs de dealers te doen en kwam bij Dynamite Magic Shop de trilogie van Wayne Dobson (5 juli 1957 – 7 juli 2025) tegen. Maar liefst duizend pagina’s in een mooie uitgave, heldere beschrijving en goede illustraties. Je kunt het wel aan Vanishing Magic Inc. overlaten om een goed verzorgde uitgave te realiseren. Waarom dan toch weer deze boeken aanschaffen? Wel, allereerst ben/was ik een groot fan van Wayne Dobson. In het Verenigd Koninkrijk was hij een rechtstreekse concurrent van Paul Daniels en dat leidde tot een langdurige animositeit. Daniel is van de “oude school” en Dobson meer een vernieuwer. Iemand met een scherp oog voor commerciële effecten: direct en praktisch.
Wayne Dobson was jarenlang een vaste performer in de gala’s in Blackpool. Daarbij maakte hij (te?) veelvuldig gebruik van een (niet eens heel erg goede) buikspreektechniek. Keer op keer echter hilarisch, vandaar dat hij er graag veelvuldig op terugviel: want succes gegarandeerd!
In dit levenswerk, de trilogie in kwestie staan de dialogen dan ook volledig uitgeschreven. De effecten zijn gelukkig ook prima met een andere dialoog op te voeren. Ik zou zelf namelijk niet zo snel gaan buikspreken tijdens mijn goocheloptredens. Dat moet je liggen en dat moet je (geloofwaardig) kunnen, m.a.w. dat moet bij jouw persona passen en ik ben geen Wayne Dobson en zal dat ook nooit worden. Verder gebruikte hij heel veel Engelse humor en woordspelingen, dat is ook nog best een hele uitdaging om die naar het Nederlands om te zetten. Maar het toont wel de mogelijkheden en gezien het succes van Wayne Dobson is het een aardige uitdaging en een inspirerend voorbeeld.
Wayne Dobsons werd op relatief jonge leeftijd getroffen door de ziekte MS, waardoor hij geleidelijk aan eerst zijn rechterhand niet meer kon gebruiken, daarna zijn rechterhand niet meer en waarna hij in een rolstoel belandde en steeds meer van zijn spierfuncties zou verliezen. Vanuit zijn rolstoel zou hij echter vrijwel tot het “bittere eind” blijven optreden, met andere, aangepaste effecten. Daarmee oogstte hij niet alleen nog steeds veel succes, maar ook heel veel bewondering en waardering.
Vanuit zijn rolstoel heeft hij per e-mail, telefoon en Zoom dit laatste project van hem, zijn legacy, gelukkig nog kunnen voltooien. Over passie en toewijding aan de goochelkunst gesproken!
Aan het eind van Deel 3 staat een gedicht van Wayne, waarbij hij zich tot onze lieve Heer richt over waarom juist hem deze vreselijke heeft moeten treffen, waardoor hij over steeds minder en snel afnemende fysieke mogelijkheden zou beschikken. Echter geen woord van zelfbeklag of zelfmedelijden, maar rechtstreeks uit zijn hart, oprecht en eerlijk. Bij het lezen had ik moeite om een opkomende traan te onderdrukken. Ik heb die traan maar gewoon laten komen, voor Wayne Dobson, wat een voorbeeld en wat een held! `
Gandalf
Van de redactie: Marcel Verbakel, interviewde Wayne Dobson in zijn reportagereeks De weg naar het podium met… https://www.nmumagic.nl/de-weg-naar-het-podium-met-wayne-dobson/