Virtual Reality?

Mark Zuckerberg, de oprichter van Facebook en inmiddels één van de rijkste mensen ter wereld voorspelde onlangs dat “we op weg zijn naar een wereld waar mensen fictie en werkelijkheid in toenemende mate gaan vermengen”. Zuckerberg is niet de eerste de beste en hij heeft een aantal ontwikkelingen en de daarbij behorende mogelijkheden goed weten in te schatten.

Nu hebben we bijvoorbeeld het grote succes van het spelletje Pokémon Go. Misschien is dit een zgn. hype die maar een kortstondig leven beschoren is, maar het is nog te vroeg om daar iets zinnigs over te zeggen. Wat inmiddels al wel duidelijk is, is dat er tegenwoordig miljarden geïnvesteerd worden in de verdere ontwikkeling van virtual reality en alle bijbehorende software en consumentenartikelen zoals speciale brillen e.d. Google Glass was waarschijnlijk te vroeg gelanceerd, kunnen we achteraf vaststellen.

Wat heeft dit alles met goochelen te maken? Wel, alles en niets. Goochelen is het spotten met de werkelijkheid (natuurwetten) en creëert tijdelijk een zgn. virtual reality, dit met het oogmerk om de medemens te vermaken.

Goocheltrucs op de smartphone slagen er maar zelden in om een zelfde mate van verwondering te genereren als live magic, want het publiek weet maar al te goed tot hoeveel onbegrijpelijks deze toverdoosjes in staat zijn. Google maar eens op Marco Tempest of check Youtube en je zult zelf ook concluderen dat het allemaal knap geprogrammeerd is, maar ook dat het maar weinig (meer) met goochelen van doen heeft. Leuk om naar te kijken, maar dat is een spannende speelfilm ook. Fictie maar geen goochelen. Een van de weinige uitzonderingen die ik op dit vlak ken is het slimme effect van Tenyo: Ghost Camera, waarbij er met de smartphone van een toeschouwer een foto van een spel kaarten onder een doek gemaakt wordt waarna (op magische wijze) de beeltenis van de gekozen kaart op de foto verschijnt.

De uitdaging aan de goochelwereld is nu om nieuwe wegen te onderzoeken om virtual reality met de goochelkunst te combineren op een manier dat de goochelkunst “geloofwaardig” blijft. Ik heb hier zelf nog geen antwoord op en ook even geen tijd omdat ik mijn kasten aan het omkeren ben op zoek naar een Picachu poppetje dat ik ooit aangeschaft heb en dat op miraculeuze wijze een gekozen kaart kan opsporen. Wie wat bewaart, die heeft wat en als je het maar lang genoeg bewaart dan wordt het t.z.t. vanzelf wel weer actueel.

Gandalf