Een goede deal?!

“Dealers” pushen drugs en maken je aldus verslaafd. In de goochelwereld hebben wij onze eigen handelaren, in illusies wel te verstaan. Zij zijn onmisbaar voor onze goochelmaterialen (“props”) en vormen dan ook vaak een belangrijk onderdeel van onze congressen en andere goochelevenementen.
De eindejaarskrant bevat veel lezenswaardige artikelen. Van mijn favoriete boekenrecensent haal ik de volgende twee uitspraken aan.
“In de catalogi van uitgevers is elk werk een meesterwerk!”
“Na het glossy geronk valt alles tegen”.
Dit deed mij denken aan de vele Internet advertenties van dealers die ik met snel groeiende regelmaat binnen krijg. “Ieder nieuw effect vormt een grote verbetering van het oude, bekende”. “Als je dit aanschaft zal je het je leven lang blijven vertonen”. En alles wordt in alle standen geprezen en aanbevolen door de grote coryfeeën in de goochelkunst. “Je kunt echt niet zonder”. “Deze kortingsactie geldt tot 24.00 u. vanavond”. Soms val ik dan toch ergens voor, maar wanneer ik de “winkelwagen uit-check” dan vallen de verzendkosten vaak vies tegen en als ik pech heb moet ik ook de postbode nog inklaringskosten betalen. De lol is er dan al snel af.
De Engelsen zeggen: “no pain, no gain”, wij zeggen dan: “oefening baart kunst”, ook al zijn er sceptici die twijfelen of goochelen wel een kunst is, en het eerder een “kunstje” noemen. Als je echt goed goochelen ziet, dan is er wat mij betreft geen discussie over mogelijk: dan hebben we het over kunst! Helaas zien we nog teveel povere uitzonderingen, maar dit terzijde.
Hoeveel versies van een forceer deck heeft een mens nu eigenlijk nodig? Als je een paar goede forceermethodes kent, luidt het antwoord: geen één. Bespaart je ook nog een deck switch, tenslotte, en je kunt e.e.a. in handen van de toeschouwer geven, ook een belangrijk voordeel. Ook al hoeft lang niet altijd alles onderzocht te (kunnen) worden.
Met het nieuwe jaar en de goede voornemens die daarbij meekomen ben ik een beetje begonnen met mijn kasten uit te ruimen. Zo kom ik daar een bout en moertje tegen met daarin een minuscuul electro-motortje. Dat heb ik ooit voor veel geld gekocht toen het nieuw en “hot” was en ik viel er voor omdat het zo “geil” was. Helaas betrof dat de geweldige techniek en niet zo zeer het effect, realiseer ik me achteraf. Ik heb het dan ook maar twee keer vertoond. Want: wat voor verhaal heb je er verder bij anders dan “kijk eens hoe gek!”…Ik ben bang dat de volgende keer dat ik het gebruik in het beste geval het batterijtje leeg is en in het slechtste geval is gaan lekken.
Mijn goede voornemen voor 2017 is dan ook: nog kritischer aankopen en dan nog liever goede utility props (ringenspel, bekerspel, reel, duimspits e.d.) en minder “one trick pony tricks”. Dat doe ik dan wel bij onze eigen huisdealers, die gelukkig veel bescheidener porto kosten berekenen en die ook nog eens veel sneller leveren en hun prijzen zijn echt niet hoger dan bij de buitenlandse dealers. Bovendien: als we hen niet steunen, dan zijn we straks overgeleverd aan de veel duurdere buitenlanders.
Nu maar eens zien hoe lang ik mijn goede voornemens vol kan houden. Mezelf kennende” waarschijnlijk tot de eerstvolgende “verleiding”. Ik ga in ieder geval mijn laatste DVD’s nu echt uit het cellofaan halen. Dan moet ik er nog wel voor gaan zitten, natuurlijk. Die aankoopinvestering heb ik al gemaakt, dus alle effecten op die DVD heb ik dus toch maar mooi helemaal gratis. Oefening baart kunst is het enige wat ik me daarbij wel steeds goed voor ogen moet blijven houden.

Gandalf