Ik had al langer van ze gehoord maar nog nooit live gezien, het goochelduo Rob en Emiel. Hoewel de term goochelduo de lading totaal niet dekt wat deze twee mannen op het podium laten zien.

In ‘ Van Houdini tot Copperfield’, nemen Rob en Emiel het publiek mee op een reis langs 100 jaar magie. Hoewel dat meer een wijze van spreken is dan werkelijkheid. Rob vertelt in een mooie en interessante introductie kort deze geschiedenis en hoe het vak van de goochelkunst in de loop der jaren veranderd is. Van de grote ontsnappingsacts van Houdini naar imposante illusies van Copperfield. In de corona periode zijn de heren toegetreden tot een groepje illusionisten dat zich bezighoudt met het vernieuwen van het vak. Het publiek weer verbazen en entertainen, daar draait het om.



Ik ben een groot fan van deze vorm van theater. Beroepsmatig ben ik veel in aanraking geweest met de grote shows van Hans Klok. Ik zie op het lege podium al een aantal elementen die ik herken dus ik kan mij goed concentreren op de uitvoering hiervan, dat was mijn gedachte aan het begin van het programma. Een gedachte die ik snel los liet, Rob en Emiel brengen geen traditionele goochelshow naar het publiek. Het is van het begin tot het einde een combinatie geweest van enorm moeten lachen en magie. Waar bij mij het komische element boven de magie is komen te staan. De illusies, goochelacts en mindfucks zijn van topniveau, strak en vakkundig uitgevoerd. Echter in combinatie met de cabareteske manier van humor, stijgen de acts ver boven het topniveau uit.



De grappen zijn soms zo extreem flauw en subtiel waardoor ze juist ontzettend grappig worden. Ook in hoeverre de grappen gescript zijn of niet, wordt mij niet echt duidelijk. Dan is het dus heel goed!
De acts zijn stuk voor stuk zeer vakkundig uitgevoerd. Het is wel jammer dat er bij de munten routine geen gebruik wordt gemaakt van de aanwezige videocamera. Juist deze act is geweldig als iedereen dat goed kan zien en dat was zelfs vanaf rij zes een zware opgave. Jammer want deze routine, nu in quatre-mains uitvoering, is meesterlijk om in close-up te kunnen zien.



Bijzonder in de voorstelling van Rob en Emiel is de traktatie op verschillende magische disciplines. De act waarbij Rob door het stellen van vragen aan vrijwilligers uit het publiek ontdekt of zij een zwart of wit balletje in hun handen hebben is uitermate boeiend om naar te kijken. Dat Rob hier ook enkele praktische geheimen vrijgeeft maakt deze routine extra interessant. Naar mijn persoonlijke mening mogen sommige acts iets hoger in snelheid. Met name het kabinet met de geest wordt daardoor nog interessanter. De twist in deze act met de rode draad is dan wel weer een zeer aangename wending die voortreffelijk uitgevoerd is.



Mijn favoriete routine deze avond is toch wel – ogenschijnlijk – de meest simpele. De act van Emiel met het zijden doekje. Zo subtiel, en zo ontzettend mooi gedaan.



Rob en Emiel behoren met hun manier van optreden terecht bij de top van de Nederlandse illusionisten/goochelaars. De show is zeer afwisselend en heeft een hoog entertainment gehalte. Een garantie voor een heerlijk avondje uit.

Andy Doornhein

(Recensie ook gepubliceerd in de theaterkrant)

Kijk voor de theatertour op www.robenemiel.nl