Vrijdag 27 oktober was het zover. Na een jaar voorbereiden begon het NMU Jeugdweekend. Om half 12 ’s ochtends kwam ik aan in Lunteren bij “de Wildwal”. Sinds 1999 houdt de NMU daar het NMU Jeugdweekend. Dit jaar was het echter de laatste keer dat het weekend daar plaatsvond. De Wildwal stopt er na 30 jaar mee. Dit betekent dat we een nieuw onderkomen moeten gaan zoeken voor 2024….

Bij binnenkomst stonden Arjan en Wietske van Vembde mij al op te wachten. Arjan is ook één van de organisatoren van dit weekend. Er moesten boodschappen worden gedaan want er werd in dit weekend voor 33 mensen gekookt. Wietske, de vrouw van Arjan, had samen met Frans de Groot deze taak op zich genomen. En dit hebben ze voortreffelijk gedaan.

Samen met Arjan had ik een spiderachterwand, verlichting en geluid opgezet. Dit zorgde voor een uitnodigende sfeervolle optreedplek

Een magische sfeer in “de Wildwal”

Later die dag arriveerde Rico Weeland, die ook deel uitmaakt van de organisatie. Hij had Michael Vincent (uit Engeland) en Danny Urbanus meegenomen. Rico is goed bevriend met Michael en hij heeft ervoor gezorgd dat hij er dit weekend bij was! Ook heeft Rico boekjes voor de deelnemers gemaakt. Om de zaal mooi aan te kleden had Rico ook goochelposters gemaakt. Deze werden na het weekend aangeboden aan de docenten die een masterclass of workshop hadden verzorgd.

’s Middags hadden we een slaapkamerindeling gemaakt en werd de laatste voorbereidingen getroffen. Tegen half 5 kwamen de eerste deelnemers binnen met hun ouders. Ze konden gelijk aanschuiven voor een broodje en een kopje soep. Ook waren er al een aantal docenten gearriveerd, Emiel Lensen, Hilbert Geerling en Flip Hallema.

Kennismaken en een jamsessie

Om 19.30 uur was de aftrap van het weekend onder leiding van ondergetekende. De vrijdagavond stond in het teken van kennismaken, goed voor elkaar zorgen en doelen stellen over wat je in het weekend wilde leren.

Bij de theatersportoefeningen werd je spelenderwijs verleid om uit je comfortzone te komen. Dit ging erg goed en iedereen deed goed mee.
Na het theatersport gedeelte zocht iedereen een buddy waarmee je een oefening ging doen. Aan de hand van een aantal vragen gingen de deelnemers in gesprek. Het doel was om te achterhalen wat hun leerdoelen waren voor dit weekend? De docenten sloten aan bij de groepjes om te helpen.

Tussen dit programma door stelden de docenten zich voor met een truc.
De avond werd afgesloten met een informele jamsessie waarbij er veel werd gegoocheld. Flip Hallema assisteerde volop bij deze jamsessies en het is ongelofelijk om te zien en mee te maken hoeveel kennis hij heeft van het goochelen.

Masterclasses van alleen maar toppers

De zaterdag was een hele volle dag met masterclasses. Na het ontbijt werd er eerst gestart met een verloting. Er waren enorm veel goochelspullen die we van goochelaars hadden gekregen. De jeugd mocht om de beurt spullen van de tafel uitzoeken en meenemen.

De masterclasses waren heel goed en inspirerend. Ik zal er een paar noemen. Het is onmogelijk om ze allemaal inhoudelijk te beschrijven. Henk Arnoldus liet zien hoe je van diverse afleidingstechnieken gebruik kunt maken. En toch misten we iedere keer weer de kaart die onder het glas verscheen. Geweldig om te zien en te beleven.

Emiel Lensen maakte ons ervan bewust van hoe waardevol de truc kan zijn die je al in je kast hebt liggen. Vaak gaan wij goochelaars snel weer over naar een nieuwe truc, maar de truc die je in de kast hebt liggen, is misschien nog wel beter. Als je een goede goochelaar wilt worden moet je doorwerken aan je truc. Hoe kan ik deze truc verbeteren? Wat kan ik doen om deze truc beter te presenteren? Aan de hand van een act van één van deelnemers mocht iedereen kijken wat goed ging en wat kon worden verbeterd. Dit was heel leerzaam.

Alex Conradi liet ons zien hoe je in een parlour situatie met munten kunt goochelen. Welke technieken je toepast, zodat het voor iedereen goed te zien is. Dit was heel goed uitgedacht!

Danny Urbanus gaf ook een leuke masterclass. Danny werkt in het creatieve team van Victor Mids. Het leuke is dat wij als artiesten heel vaak denken:
“dat zou leuk zijn, maar dit kan niet!”. Danny liet zien dat je niet te snel moet opgeven. Je moet eerst bedenken wat je wil en dit hoeft nog helemaal niet te kunnen. Later ga je aan de slag om dit te realiseren. Dan heb je vaak wel iets origineels.

Michael Vincent zijn masterclass was van wereldniveau. Bij deze masterclass voelde ik mijzelf ook weer leerling. De technieken die Michael deelde over lichaamshouding, spanning en ontspanning waren geweldig. Als je dit meeneemt als artiest uit een lezing en toepast, verandert dit direct al je optredens en wordt het nog beter. Het was mooi om te zien dat Michael niet alleen een hele goede goochelaar is, maar als mens ook heel prettig is in de omgang. Hij heeft zeker oog voor de jeugd en ging vol mee in de jamsessies. Ook zag hij goed als er jeugd afgezonderd zat van de groep en betrok deze er dan direct weer bij.

Dit jaar gaven ook oud deelnemers van het NMU Jeugdweekend een workshop. Het was geweldig mooi om te zien hoe deze toppers dit deden! Dit waren Wessel Kort, Lucas van Dijk, Hylke Bouwmeester, Milan ten Bosch en Flint Huiskens.

Een goed verhaal maakt je act

Zaterdagavond stond de traditionele avondwandeling gepland. Deze keer was het onder leiding van Hilbert Geerling. Hilbert legde uit dat hij ook blindentolk is. Een blindentolk vertelt bijvoorbeeld bij een theatervoorstelling aan blinden wat er gebeurt tijdens een voorstelling. Hilbert legde uit dat hij door dit werk geleerd heeft wat belangrijke en mindere belangrijke aspecten in zijn verhaal waren.

Iedereen kreeg de opdracht om over één van zijn acts na te denken. Vervolgens mocht één iemand zijn act vertellen zonder beperkingen. Je mocht er van alles bij fantaseren! Daarna kwam de vraag: Is de werkelijke act net zo goed als je verhaal? Hierdoor werd je ervan bewust dat wat je als artiest wilt vertellen met je act soms anders wordt ervaren door je publiek. Door vragen te stellen na de voorstelling aan je publiek kom je erachter of het ook daadwerkelijk zo wordt ervaren. Dit was een mooie bewustwording voor ons allemaal. Ook zie je dat je met deze techniek op ideeën komt voor je act (omdat je mag fantaseren) waar je nog nooit eerder aan had gedacht.

De volgende generatie goochelaars staat al klaar

Zondag was de eindvoorstelling voor de ouders. Iedereen kon laten zien wat ze hadden geleerd. We waren verrast hoe goed de eindvoorstelling ging. Het was grappig en we zagen mooi goochelen. Ook Flip Hallema liet met een prachtige routine in deze voorstelling zien dat hij het optreden nog niet was verleerd.

Mooi om te zien dat de volgende generatie goochelaars al weer vol enthousiasme klaar staat.

Mitch Durbank

Foto’s Mitch Durbank en Arjan van Vembde