Dutch Festival of Magic 2017 in Hoofddorp, the day after….

Waar moet ik beginnen?? De redactie heeft mij gevraagd om een aantal persoonlijke indrukken van de vrijdag en de zaterdag te geven. Dat doe ik met plezier en liefde, want wat een geweldige twee dagen waren dit voor mij! Ik houd zelf niet zo van het veelvuldige gebruik van uitroeptekens en zal me dus vanuit persoonlijke principes moeten trachten te beperken, maar weet nu ook al dat dit bepaald niet makkelijk zal zijn.
Een praktisch probleem is echter dat geen mens (zelfs geen illusionist) op twee plaatsen tegelijk kan zijn. Het volle programma leverde daarom nogal wat keuzeproblemen (soms zelfs: keuzestress) op.

Lezing Paul Richards

Op vrijdagochtend had ik het genoegen om de lezing van Paul Richards bij te kunnen wonen. Ik kende Paul inmiddels via mijn jaarlijkse bezoeken aan Blackpool. Daar stonden er rondom zijn stand vrijwel ieder moment van de dag meer dan twintig man. Dat is zelfs voor Blackpool een hoge score. Zijn succesformule is eigenlijk heel simpel: beperk je tot een twintigtal uiterst commerciële (“nieuwe”) effecten en vertoon die de hele dag doorlopend op een “wervende” manier. Allemaal effecten die redelijk goed door de doorsnee goochelaar te doen zijn.

In zijn lezing demonstreerde hij een veelheid aan zeer commerciële effecten die hij op een uiterst duidelijke manier uitlegde. Hij is dus niet alleen een goede demonstrateur maar ook een goede leermeester. Hij deelde aldus met ons de ontstaansgeschiedenis van deze nieuwe effecten, de kinderziektes tijdens de ontwikkeling en in de testfase en ook hoe hij deze effecten in de harde praktijk verder vervolmaakt had. Uiterst leerzaam en uiteraard wel een plug voor zijn DVD en indirect voor een aantal items die hij in zijn stand verkocht. Echter: veel meer dan alleen maar een pure sales pitch, eerder een uiterst leerzame les. Ik mocht hem al, maar mijn waardering voor hem is sinds “Hoofddorp” alleen nog maar verder gestegen.

Concours Toneelgoochelen deel 1

Daarna het concours Toneelgoochelen met het Duo Luko, twee jonge Duitsers, die als schooljongens achter de tafel in de klas zaten en die – inderdaad: in een duo act – met papieren proppen, appels en andere zaken niet alleen manipuleerden maar ook af en toe jongleerden. Zeer herkenbaar als een loot aan de boom van de Duitse School (Eberhard Riese?). Daarna volgde Zippo van de GCR die vaardig met CD’s manipuleerde, Tim Oelbrandt uit België die goochelde en manipuleerde met witte biljartballen die op een giga knikkerbaan daarna nog hun weg vervolgden. Die knikkerbaan verdween aan het eind vrij plotseling. Qua stemming, beeld en actie een intrigerend nummer.

Vervolgens nogmaals het Duo Luko met een act waarbij de één de ander op een harp begeleidde, maar ook nog actief deelnam in de act. Mooie manipulaties en geestige interactie. Goed gebruik gemaakt van de mogelijkheden binnen deze act. Boeiend om te zien, want er gebeurde toch zo het nodige.

Close up concours

Bij het Close up concours traden vervolgens op: René Laurent (met een beetje pech), Jasper Jongejans met een originele bekerspel routine, Ray Saluki met een act waarbij niet alles even goed zichtbaar was en Rimagic waarbij eveneens het pechduiveltje opspeelde waardoor de act uiteindelijk niet uit de verf kwam.

Peter Vogel en Ronald Moray volgden met een mentaal (duo)nummer waarmee ingespeeld werd op wereld van heden met internet-dating en een voorspelling die meervoudig uitkwam. Peter Pellikaan mocht dit blok afsluiten met zijn carto act bestaande uit een selectie van zgn. packet tricks, onnavolgbaar en niet direct verband houdend met elkaar, maar van grote technische klasse met het cement van zijn droge en unieke gevoel voor humor bij elkaar gehouden.

Peter-en-Ronald-en-Pellikaan
Peter en Ronald, Peter Pellikaan

In de middag waren er meerdere workshops en lezingen die parallel liepen, terwijl het close-up concours ook nog eens gelijktijdig plaats vond. Ik koos voor de workshop van Peter Pellikaan omdat carto mij nu eenmaal aanspreekt. Het betrof een echte workshop, hands-on met tips en aanwijzingen van de meester zelf voor iedereen en volop ruimte voor discussie.

Close up concours 2

Van het close-up concours – dat samenviel met mijn workshop, kon ik dus alleen Arno Tablo, Syb Faes en Cartouche zien. Arno met munten, een matrix en met kaarten. Syb als schooljongen met carto uitdagingen. Vervolgens een jonge Rus (Drim Day) die perfect Engels sprak en die zo te zien eergisteren met kaartgoochelen begonnen was, En tenslotte Cartouche met een kaartennummer.

Syb-Faes
Syb Faes

Gala

En ja, daarna de Gala!! (doe ik het toch weer!, die uitroep tekens!).

Een week gelden was ik in Saint Vincent, dat – ook al klinkt het niet zo – in Noord Italië ligt op het 15e Masters of Magic congres. Toen ik naar buiten kwam met mijn kompaan, Frans de Groot, zeiden wij tegen elkaar: dit was één van de beste gala’s ooit. Toen wij in Hoofddorp naar buiten kwamen concludeerden wij echter: deze Gala was nog beter! (oei: !). Waarom? Heel simpel: de gala van het DFoM was gericht op en gebracht voor het publiek in de zaal en in St. Vincent was het primair een productie voor de Italiaanse TV die de uitzendrechten gekocht had. Voor het publiek, tevens een betalende consument, maakt dat een groot verschil. Het verschil tussen de intimiteit van het theater en de overkill van de TV met een disco dreun op dito sterkte en een stroboscopische bombardement van laser stralen. Dat doodt iedere “intimiteit”.

Pepijn-dion-chang-hannah
Pepijn, Dion, Chang, Hannah

Pepijn Gunneweg fungeerde als MC en deed dat op professionele wijze maar was bij tijd en wijle vrij lang van stof. “Onze” Dion was er met twee acts, waarvan de ene in Hoofddorp de primeur kreeg. Beiden kleurrijk en zeer origineel en heel plezierig om naar te kijken. Chang Min Lee, een jonge en kleine Zuid Koreaan vertoonde een zeer ingetogen manipulatienummer, evenals de Japanse Hanna die op de donderdag van het congres de Hans Klok Trofee gewonnen had. Aaron Crow was eveneens aanwezig met twee acts. De eerste met het ons welbekende effect van de vijf papieren zakken waarbij er in slechts één een mes rechtop staat. Een soort Russische roulette. Met veel theater wist hij de spanning toch behoorlijk op te bouwen en het publiek te boeien. Zijn act waarbij hij een pijl schiet door een appel die op het hoofd van een toeschouwer ligt, waarbij de ring die daar eerder was ingegaan aan de pijl komt vind ik nog steeds onbegrijpelijk en bloedstollend. Een groot showman.

Aaron-Crow
Aaron Crow

Shin Lim vertoonde op toneel zijn prijswinnende actie die hij in Rimini op het FISM deed. Cartomagie maar met twee toeschouwers op het toneel en een groot projectie scherm. Zeer professioneel en met veel eigen vindingen en ideeën.

Nigel Voets jongleerde vaardig met vijf voetballen en kreeg daarvoor veel waardering.

De gala kende nog een andere FISM prijswinnaar in de persoon van Pierric, de wereldkampioen close-up. Een act met veel humor gebracht en die mij enigszins aan Mr. Bean deed denken. In korte tijd gebeurt er heel veel en ga je van een lach al weer over in verbazing.

shin-lim-Nigel-Pierric
Shim Lin, Nigel, Pierric

Magus Utopia mocht deze gala avond afsluiten. Wat een geweldig spektakel! Maar veel meer dan dat: de illusies, het verhaal, de kostuums en grime, het acteren, de muziek, de dans….alles klopte en leverde zo één grote magische happening op. Je waande je in een schilderij van Jeroen Bosch.

Marcel-Magus
Magus Utopia

Kortom, een gala waar geen enkele zwakke acts in zaten, vol afwisseling, van close-up en fijnzinnige manipulaties tot een goochelende Willem Tell en het magische pandemonium van Magus Utopia.

Ik hou er nu over op anders kom ik nog superlatieven te kort.

Zaterdag, de lezing van Pierric

Op zaterdag was er een lezing van Pierric. Deze zou een uur duren maar duurde uiteindelijk een uur en drie kwartier. Hij had het publiek echter met gemak nog langer kunnen boeien met al zijn ideeën en ervaringen. Pierric besteedde veel aandacht aan zijn benadering van de goochelkunst, wat hij illustreerde met een aantal muntenroutines. Persoonlijk vind ik het veel waardevoller en leerzamer om iemand over de “theorie” te horen spreken, dan om voor de zoveelste keer een andere variant van Three Fly te zien. Pierric is van origine acteur en regisseur en voor 1/3 van zijn tijd werkt hij als goochelaar. Hij past zijn kennis van het theater toe op zijn goochelacts. Hij gaf ons als goochelaars het dringende advies om niet te gaan over-acteren, het streven naar overkill te vermijden. Met subtiliteit kun je je publiek vaak veel meer emotioneel raken en zo heb je een veel grotere impact met je act. Naast een brede kennis van de goochelkunst heeft hij ook een goede kijk op de menselijke psyche en gaf daar meerdere voorbeelden van.
Ik kan hier niet een kleine twee uur gaan samenvatten, maar om een lang verhaal kort te houden: een geweldige lecture en een zeer inspirerende “collega”.

pierric

Voor mij was de belangrijkste les dat: als je blijft nadenken en analyseren wat je precies doet, of het op deze manier wel helemaal bij jou (als persoon) past, of er misschien een manier te bedenken is die beter bij jou past en als je dan op elk onderdeel kritisch blijft en dat dan bijschaaft of vervangt, dat je dan “maar zo” een keer wereldkampioen kan worden.

Helaas moest ik het goochelen voor kinderen grotendeels missen vanwege een overlapping in het programma. Maar hierover elders meer.

Toneelconcours deel 2

In het toneelconcours op de zaterdagmiddag zagen we nog de illusies van Roy & Justin, veel kleur, dans en muziek. Nataly Perova vertoonde een charmant nummer met een aantal zeer goed uitgevoerde quick changes en manipulaties die samen een sierlijk en vrouwelijk verhaal opleverden. Sergi manipuleerde daarna op zeer ingetogen wijze met kaarten waarvan aan de productie geen eind leek te komen.

Nataly-Sergi-Roy-en-Justin
Nataly, Sergi en Roy & Justin

Manro en Loïs namen deel met een verder vernieuwd duivennummer. Een act waar nu veel humor en rivaliteit (tussen Manro en Loïs) in zit. Foutloos gebracht met een romantisch slot.

manro-en-lois
Manro en Loïs

Niek Takens was de laatste concoursdeelnemer op dit DFoM en manipuleerde de sterren van de hemel. Zelf ben ik keer-op-keer verbaasd over de verbeteringen en onbegrijpelijke manipulaties die hij weet toe te voegen. Kortom: indrukwekkend en winnaar van de Henk Vermeijden wisseltrofee.

Niek-Takens
Niek Takens

Close-up gala

Op het close-up gala deze zaterdag middag zagen we nogmaals de FISM kampioenen Pierric en Shin Lim, nu met weer andere acts.
Kieron Johnson met een absurde (maar hilarische) act, zelden zoiets mafs gezien.

Voor Nederland deden mee Barry Olivier met zijn prijswinnende close-up act en Dan Lefay met een mentale (!) act. Ook over dit alles zou ik ongeveer een boek kunnen schrijven, maar in het belang van de tijd en actualiteit laat ik het hier bij.

Barry-Olivier-en-Dan-LeFay

Door anderen zal er ook nog zo het nodige over dit DFoM gezegd en/of geschreven worden. Ik wil tot slot langs deze weg graag de NBG niet alleen hartelijk bedanken maar ook van harte feliciteren met een kanjer van een congres. Wat een toppers, wat een klasse en wat een inspiratie geeft dit ons allen.

Gandalf

foto’s: Danielle en Nicole Ridderhof