Op 28 augustus jl. vond in De Meerse in Hoofddorp (inmiddels bij velen van u welbekend vanwege het Dutch Festival of Magic 2017) een benefietgala plaats om met de opbrengsten het Magic Art Center te ondersteunen.

Bij de ingang werd een ieder welkom geheten door mevrouw Priemus. Daarna bleek de zaal vrijwel volledig gevuld, met ook heel veel “niet-goochelaars”.
De gala begon keurig op tijd en werd geopend met een Black Art Show “uit de stal van Ger Copper”. Mij verbaasde dat bij de toch lang niet optimale lichtcondities er helemaal niets te zien was van de onzichtbare acteurs. Sterk!

Hierna werd de gala officieel geopend door Luc Elson, een representant van de jongere generatie. die dat op een zeer professionele en aimabele wijze deed. Voor Veronique Ross had hij een boeket met 35 rode rozen, die middels het zaallicht daarmee in het zonnetje werd gezet.

Alfredo Lorenzo vertoonde hierna zijn vernieuwde act die hij afsloot met de productie van maar liefst vijf grote brandende kaarsenkandelaars. Een uiterst visueel spektakel.
Ger Copper vertoonde vervolgens samen met Luc Elson een mooie duo-act, waarbij meermalen de kaarten van toeschouwers geraden werden, met succes uiteraard. Zelfs voor “kenners” een act met veel verrassingen. Met andere woorden: een prima(gelegenheids) act.

Guylliaume Wibowo vertoonde hierna een manipulatie act met veel ballet, een combi van twee van zijn passies. Hij kreeg veel waardering van de zaal voor zijn optreden maar van mij zou het magische gehalte nog wel wat groter mogen zijn.

Roy en Justin Huiskens brachten hierna een hommage aan Richard Ross met een prachtige ringenspel routine. Zij treden normaal als duo op, maar bij deze act was er voor Justin niet echt een rol weggelegd. De routine met acht ringen werd door Roy zeer goed gebracht met heel veel variatie en verschillende figuren. Klasse!

Michel van Grinsven nam hierna va Luc Elson het MC stokje over en deed dat met een buikspreekact. Zeer professioneel gedaan en met een goed script. Ook hij oogstte daarvoor veel waardering en het was duidelijk zichtbaar dat hij met deze act inmiddels heel veel ervaring heeft opgedaan.

Bram Biesterveld (a.k.a. Polletje Horlepiep) bracht de stemming er vervolgens in met zijn medley van gouwe ouwe Amsterdamse meezingers. De zaal zong uit volle borst mee en bleek in dit opzicht aanzienlijk tekstvaster te zijn dan ik zelf.

Otto Wessely plus assistente vertoonde zijn welbekende komische act, maar deze was op verschillende punten nog weer verder uitgebouwd. Een soort goochelende Mister Bean. De zaal lag meermalen blauw van het lachten. Otto besloot zijn act met de scheermesjes truc, maar dan niet met een dozijn of zo maar een stuk of honderd!

Hierna was het de beurt aan Nick Nielsen om als MC de avond over te nemen. Hij deed dat met het hernieuwd vertonen van de spijker in de vijf papieren zakken. In het MAC ging dit een keer behoorlijk mis, maar de herkansing deze avond was glansrijk.

Martijn Martell liet ons hierna zijn balloonery kunsten zien. Veel originele figuren met heel veel kleur. Dit is niet een tak van sport die ik zelf bedrijf, maar de zaal heeft er met heel veel plezier naar gekeken.

Na Martijn Martell kwam er een mij onbekende Ier op, Ray Graham genaamd. In het begin vraag je je af: waar moet dit heen? Met slechts één “trukie” (Professor’s nightmare) weet hij echter een kwartier lang de zaal aan het gieren van het lachen te brengen. Echt een groot artiest, bijgestaan door twee vrijwilligers, zonder ook maar iets te zeggen en slechts ondersteund door een enkele song (Joe Cocker’s: You can leave your hat on). Hilarisch.

Rob Mollien verbaasde – bijna aan het eind van deze avond – vrijwel iedereen in de zaal (goochelaars en niet-goochelaars) met zijn verbazingwekkende (geblindeerde en razendsnelle) oplossing van een volstrekt doorgedraaide Rubik’s Cube. Grote klasse en ook een zeer gelikte, professionele presentatie. Chapeau Rob!

Hans Klok has de eer om deze gala avond af te sluiten. Hans deed dat met een achttal illusies, waarvan de meesten ons inmiddels wel bekend zijn, maar met weer heel veel vaart daarbij geholpen door een vijftal zeer aantrekkelijke assistentes. Ook al zijn veel van deze illusies wel bij ons bekend, de vaart en verve en het enthousiasme waarmee het geheel gebracht werd, voegde toch nog weer opnieuw een element van verwondering toe. Je krijgt gewoon geen tijd om over “het geheim” na te denken, want de volgende illusie wordt al weer tevoorschijn getoverd.

Muzikaal werd de avond ondersteund door Frank Wilson, ons allen ook wel bekend. Eveneens een groot professional.

Samenvattend: meer dan drie uur entertainment, zeer gevarieerd en daarmee voor elk wat wils met niet één act, die “onder de maat” was. Een ieder heeft deze avond dan ook meer dan waar voor hun geld gekregen.

Hopelijk kan het MAC met de opbrengsten van deze benefietgala voorlopig vooruit. Om de continuïteit te kunnen waarborgen is echter een stroom aan inkomsten nodig. Daarvoor is de Stichting Vrienden van het Magic Art center in het leven geroepen. Meer gegevens over de Stichting vindt u op de website van het MAC: www.magicartcenter.nl
Gandalf