In de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw waren er twee schrijvers die heel veel aan de goochelkunst hebben bijgedragen. Lewis Ganson was een Britse leger officier die klaarblijkelijk daarnaast nog de tijd wist te vinden om het werk van Dai Vernon, Slydini en vele andere grootheden in boekvorm te vereeuwigen.
De andere schrijver was Harry Lorayne uit New York, een vaste kracht voor Tannen’s Magic Studio. Bij het grote publiek is hij vooral bekend om zijn boeken en cursussen over verbetering van het geheugen. Als je op Amazon.com clickt en zoekt dan krijg je ca. 10 bladzijden met zijn publicaties, de meesten nog steeds verkrijgbaar.
Daarna (en na het overlijden van Lewis Ganson) is Richard Kaufman in deze grote schoenen gestapt met een zeer rijk oeuvre aan boeken over het goochelen. Allemaal bijna even goed!
Lorayne was vooral een “kaartenman”. Een aantal jaren gaf hij het blad Apocalyps uit. De gebonden nummers zijn nog steeds te krijgen en vormen samen vier lijvige boekwerken. Dus houd rekening met de verzendkosten!
Dit jaar werd hij negentig jaar oud. Op Youtube brachten een aantal grootmeesters een hommage aan hem en het is gewoon leuk om deze allemaal de revue te zien passeren. Wat mij vooral opviel is dat deze iconen zelf ook inmiddels op leeftijd raken.
Lorayne was een zeer productief schrijver, sommigen kenschetsen hem als een “veelschrijver”. Niet heel erg aardig, want hij beschreef zonder uitzondering zeer originele en sterke kaarteffecten. Hij was en is een zeer commerciële jongen met een New Yorkse “branie”. Allemaal prima als je maar goed materiaal levert, wat mij betreft.
Wat ik mij van hem herinner is dat hij bijna niet te stoppen was, als hij eenmaal achter de close-up tafel plaatsnam. Een lawine aan effecten, waarbij hij m.i. nog wel wat meer tijd en aandacht had kunnen geven aan de presentatie er van. Nu bleef het een beetje bij een demonstratie van hoeveel hij wel niet wist en kon. Wij goochelaars vinden dat allemaal prima, maar het publiek wil daarbij ook nog graag vermaakt worden.
Ik hoop dat Harry nog een goed aantal jaren “productief zal blijven”, in goede gezondheid. Niet alleen van lijf en leden, maar ook mentaal in de zin van geestelijk wel te verstaan.
Gandalf