Schandalig! Iets te laat kom ik aan in de studio van Hans Klok. Misschien een beetje onhandig achteraf; afspreken om 17.00 uur in IJmuiden. Maar ik hoop zo stiekem dat Hans op het einde van de dag meer dan een uur de tijd heeft voor me. Want die tijd krijg ik maximaal van Monique Dijkman, de persoonlijk assistente van Hans. In de kamer naast mij hoor ik een snerpend geluid, geschreeuw en een vaag bonken op een opzwellende ‘toon’. Hans loopt op mij af, geeft me een hand en stelt me gerust. “Maakt niet uit, we zijn nog wel even bezig, ga de studio maar in en zoek een mooi plekje.”
En weg is ie weer. Later hoor ik hem zeggen; “doe deze maar naar Stardust.”
De show Hans Klok’s House of Horror gaat op 18 augustus in première in Carré Dan zal het theater een metamorfose ondergaan en zal het daar zes weken lang spoken. Maar hoe komt deze show tot stand? Hoe werkt Hans naar de première toe? Waar komt zijn inspiratie vandaan? Ik wist dat Hans biografieën leest en ken een aantal helden van hem. Dus dat was mijn inspiratie om er zo’n 25 boeken bij te halen en aan de hand van quotes hem een aantal vragen voor te leggen.
Een minuut of 30 later neemt Hans plaats achter een flightcase. Ik heb een leuke setting gecreëerd rondom een aantal illusies en wat props. Naast mij staat mijn boekenrek met biografieën van o.a. Harry Houdini, Louis van Gaal, Usain Bolt, Amy Winehouse, Nelson Mandela en Alfred Heineken. Hans vertelt net de biografie gelezen te hebben van Grace Jones. “Ik ben een groot liefhebber van biografieën. Mijn hobby is showbusiness en het is leuk om te lezen hoe mensen iets gedaan en bereikt hebben.”
“Ja… waar zijn we nu?” vraag ik Hans om warm te draaien. “Dit is eigenlijk
mijn huis, ik woon hier zo’n beetje. Ik ben hier nu vanaf 1 februari zo’n zeven dagen per week te vinden want ik heb het mezelf erg moeilijk gemaakt. In de show zitten een aantal lastige trucs. De kartonnen doos van Hans Moretti bijvoorbeeld. Die moet ik dagelijks doen. Maar ook een geweldige act die ik heb geleerd van Viktor Moiseev. Ik had hem nog nooit eerder gezien. Hij trad er mee op in Cirque du Soleil. Hij jongleert met ballen, die gooit hij de zaal in en ze komen allemaal met een bloedgang terug. Dan denk je daar zit een gewicht in dat draait of zo maar uiteindelijk was de oplossing weer veel simpeler. Die truc is niet makkelijk om te doen. Viktor is begin maart twee weken hier geweest om mij dit te leren. Ook zo’n act die je ie-de-re dag anderhalf uur moet oefenen. Echt een belasting. Als jij straks weg bent dan ga ik dat weer doen want eerder vandaag lukte me niet. Je moet voor deze act jongleren maar ik ben geen jongleur en ik geef er ook een magisch tintje aan. Maar het is de moeite waard want het is een prachtige act. De show begint daarmee en ik denk dat je de mensen daarmee verrast.”
Ik pak de eerste biografie en het kaartje met de quote van Steve Jobs. – The only way to do great work is to love what you do. – “Mensen zeggen; je moet er veel voor doen, hard werken. Maar ik zeg; ik zie het niet als werk, maar het is wel heel veel werk. Het is heel tijdrovend. Ik bepaal de acts, de muziek, ik moet door honderden soundtracks heen (we componeren ook veel zelf), het verhaallijntje verzinnen, de marketing om de kaartjes te verkopen. Moet je nagaan, zeven weken in Carré. Dus wel het liefst 1.400 mensen in de zaal en dat is veel. Maar ik onderneem het niet alleen maar met Stardust. Ja, je moet dus wel veel van je werk houden. Maar wat je ook doet in je leven, doe het met passie! Het lijkt me verschrikkelijk om bijvoorbeeld een kantoorbaan te hebben en dat je de klok aan het vooruitkijken bent.“
Het bruggetje van Stardust naar de biografie van Joop van den Ende is door Hans gemaakt. – De constante drang naar succes dat is mijn drijfveer. Ik vind het heerlijk om succes te hebben. – “Ja, mooie quote” beaamt Hans volmondig. “Joop van den Ende is een geweldige man. De biografie is ook zeer goed geschreven door Henk van Gelder. Toen ik in Ahoy stond had mijn broer Joop uitgenodigd. Die kwam met een heel team. Van het een kwam het ander en zo ben ik overgestapt. Ik heb een hele leuke tijd gehad waaronder natuurlijk het avontuur in Las Vegas. Joop bracht mij in contact met Pamela Anderson. Dat was een grote publiciteitsstunt die prima werkte. Joop betaalde ook haar maandsalaris. Ze was daarmee gelijk de duurst betaalde goochelaarsassistente ter wereld in de geschiedenis met een salaris met 6 nullen. Las Vegas dat blijft nog altijd aan me plakken. Ik wil ook zeker nog een keer terug om daar langere tijd op te treden.”
Hans komt in de ‘actiestand’, pakt zijn bril en neemt het boek van me over. Naarstig gaat hij op zoek naar een passage…. Ik wil door, maar Hans blijft bladeren… “Ja hier, pagina 213: in het najaar van 1991 ging de nieuwste ‘Tijd voor theater’ in première met een optreden van illusionist Hans Klok als onverwacht spektakel. Ja, André van Duin en dus ook Joop, hebben mij een hoop goed gedaan. Als kind wilde ik al bij André optreden in de revue.”
Ik laat Hans nu een boek kiezen. De biografie van Harry Houdini wellicht? Nee hoor, Marlene Dietrich! Hij pakt het boek van me over en beschrijft de cover alsof hij één van de presentatoren is van ‘Tussen Kunst en Kitsch’. “Marlene Dietrich was een stijlicoon. Je ziet hier een foto uit de jaren 30 van haar in een mannenpak wat bijzonder is voor een vrouw. Ze trad op in rockkostuum. Ze eindigde de laatste 10 -15 jaar als kluizenaar, want ze wilde dat niemand haar meer zag. Ze kon niet meer de legende herscheppen en zij zei toen: als ik er niet meer uitzie zoals het publiek mij verwacht dát ik er uitzie, dan wil ik dat niemand mij meer ziet. Ja heel tragisch. Een vrouw met een geweldige carrière. Ook in de oorlog heeft zij veel goed gedaan en zich o.a. afgezet tegen Hitler die een groot fan van haar was.
Uiteindelijk komen we bij de quote van Dietrich: – It’s the friends you can call up at 4 AM, that matter –. “Ja, dat is waar” beaamt Hans. “Ik mis dat wel een beetje. Ik heb een hoop goede vrienden maar geen persoonlijke manager die de kolen uit het vuur haalt. Vroeger zat daar iemand tussen. Startdust is geen makkelijk bedrijf. Maar het komt goed. Ze mogen blij met me zijn”.
“Maar komt waar je nu staat niet ook door de mensen om je heen? Succes heeft vele vaders”. Voor mij een reden om de biografie van Johan Cruyff erbij te pakken met de quote – Ik heb geen geheim voor succes. Gewoon je best doen, iets leuk vinden en goede mensen om je heen verzamelen. Want alleen kan je niks en met zijn allen kun je alles. –.
“Ja, het is een omstandigheid. Ik ben de motor, ik sta op de top van de piramide. Dan heb je de mensen met wie ik de show doe. Sarina is al 18 jaar bij me, Nathalie 18 jaar, Ton, mijn rechterhand, technisch, ook al bijna 20 jaar. En zo is dat een heel stevig fundament.
Allemaal goede mensen….neem mijn assistentes die zijn zo fantastisch goed. Dat zijn spelden in hooibergen. Dat heeft niet alleen te maken met of ze goed kunnen dansen. Er moet een bepaalde chemie zijn met elkaar, lef, durf, heel ingewikkeld. Het is zeker zo, je doet het met elkaar. Ik heb geen nieuwe assistentes maar ‘al die oudjes zijn terug’. zegt Hans met een glimlach. “Nathalie had een kindje gekregen. Zarina was er even zes jaar tussenuit maar is ook weer terug en gaat niet meer weg. Dat is een unieke persoonlijkheid. Dat moet je ook hebben want als ik een verwisseltruc doe – met de doos van Moretti bijvoorbeeld – dan moet zo’n vrouw het wel in haar eentje doen. Moet ze het wel even neerzetten. Zij moet mij verkopen, ze speelt mijn rol. Zet je een meisje neer dat dat niet kan, dan blijft er van die act niets over.
Met mekaar is het wat het is, weet je. Maar ik ben altijd degene die zegt: we gaan op tournee, we gaan een nieuwe show maken. Dit gaan we doen”.
Dat brengt me vervolgens bij de show en het verhaal van Hans Klok’s House of Horror zelf en pak de biografie ‘De verhalenverteller’ over Roald Dahl.
Hans pakt zijn bril erbij en wil de quote nog eens checken.
“Ja heel mooi. Het verhaal, ik zeg liever: verhaaltje, is gebaseerd op de Amerikaanse tv serie: An American Horror Story met Jessica Lange. Dat was de inspiratie omdat het zo weird was. Ik speel dat ik als 15-jarige jongen ben opgeleid door de verzonnen illusionist Cordoni. Hij vertrouwde mij zo dat als hij op tour is ik de sleutel van zijn huis krijg. Ik mag in alle boeken lezen behalve het grote boek dat op tafel ligt. Maar ja, je bent 15 dus wat niet mag ga je vooral doen. Maar dat blijkt de slechtste beslissing in mijn leven. Ik kom magicians tegen die zich tegen mij keren…..met een verrassend einde.”
“Het verhaal wordt geregisseerd door Frank Van Laeke uit België. Een fantastische regisseur die heel veel in America werkt maar ook onlangs de musical Rembrand heeft geregisseerd. De choreografie ligt bij Martin Michel uit Australië. Er wordt niet zoveel gedanst want we kunnen niet concurreren met programma’s als So You Think You Can Dance. Maar ik zoek ook geen dansers maar meer characters. Die ook bijvoorbeeld te zien zijn in een freak show. De choreografie voor de illusies met de Diva’s of Magic doe ik zelf. Bij de truc van de hommage aan het doorgezaagde weesmeisje zijn vier schillende manieren waar ik doormidden wordt gehakt. Dan is er heel veel traffic op het toneel en dat moet Martin doen. Hij moet er goed over nadenken dat dát werkt. Zo ook voor het hele verhaal, daarbij komt Martin natuurlijk ook in beeld. Hij moet dat beeldend vertellen. We doen het eigenlijk allemaal met zijn drieën.
En dan moeten we niet de geweldige vormgeving van Jan Aarntzen voor de decors en kostuums vergeten. Hij is geweldig en ook een beetje de regisseur tegelijk”.
Sarah Kroos schrijft de teksten met Karin Bloemen en nu voor het eerst Youp van ’t Hek.
“Maar het is wel een proces hoor zo’n show maken. Het is echt: help! Het is zo verschrikkelijk veel werk. Soms bouw je iets drie, vier keer overnieuw voor het werkt”.
Ik pak creatief denker en doener John Cleese erbij. Creativiteit kost veel tijd en geld, maar is dat er allemaal? De quote – If you want creative workers give them enough time to play – was de inleiding voor het antwoord.
“Ja, creativiteit ziet Stardust zeker. Monica liet me dat circusnummer zien van Viktor Moiseev op YouTube en dat vond ik heel erg goed. Hij is vrij dus je zou hem in je show kunnen hebben, vertelde ze. Maar dat komt dan teveel op mijn eigen werkgebied. Hij wilde het mij wel leren. Cirque du Soleil had eerder ook al interesse, maar dan gaat het in zoveel producties en wordt het minder exclusief, zei Viktor”.
“Daarnaast ga ik ook met het hele team snel aan de slag. Alles bij elkaar zo’n 45 man. Kleedsters, mensen voor de pyro, licht en geluid. Voor het eerst heb ik ook een led Wall als achtergrond, dus daar hebben we ook weer mensen voor nodig die dat bedienen. We hebben de dansers. En natuurlijk mijn eigen vijf Diva’s of Magic.
Er zitten ook vijf circusacts in, allemaal kort hoor, maar wel heel goed. De artiesten zijn onderdeel van het verhaal”.
De 20-jarige Nederlandse diabolo artiest Michael Betrian was twee jaar geleden de winnaar van het Jeugd Circus Festival in Wiesbaden, waar de beste jonge talenten uit de hele wereld optreden. Ook werd Michael in 2014 bekroond op het wereldberoemde New Generation Festival in Monte Carlo. Prinses Stephanie overhandigde hem zijn eerste prijs! Michael won onlangs zilver bij het internationale circusfestival ‘Golden Trick of Kobzov’ in de Oekraïne. (Foto en tekst Stardust).
De 17-jarige Amerikaanse Jordan McKnight, het slangenmeisje. Men kan haar niet alleen het meest buigzame meisje ter wereld noemen, maar het woord bizar is op zijn plaats door de wel heel extreme bewegingen. Zij draait daarbij ook nog 180 graden om haar eigen as. Direct uit Las Vegas maakt zij nu haar Nederlandse debuut (Foto en tekst Stardust)
“We gaan nu een hele maand repeteren maar ik heb alles al los gerepeteerd met de mensen waarmee ik het nodig vond dat ik dat zou repeteren. Zoals de Moretti doos, een heel moeilijk ding om onder de knie te krijgen. Daar heb ik me wel een beetje in vergist. Ik denk met mijn ervaring: dat doe ik wel effetjes, maar daar heb ik wel een paar maanden op staan zweten. Die kan ik nu maar die moet ik wel bijhouden. Sommige dingen willen we heel snel doen dus moet je wel blijven oefenen.
De laatste twee weken repeteren we in Carré zelf. Ja joh, je bent zo een miljoen verder voordat het begint, Stardust dan. Dat is een hoop geld”.
Ik denk aan de klok en zie Monica vanuit mijn ooghoeken al wat heen en weer schuiven.
“Hoeveel boeken doen we nog Hans? vraag ik heel kordaat. “Nou Houdini was mijn laatste voorstelling vier jaar lang en dat vind ik een fantastisch onderwerp. Maar ik wil zeker even stilstaan bij Josephine Baker. Zij is één van mijn grootste helden”.
We pakken de quote er gelijk bij: – The things we truly love stay with us always, locked in our hearts as long as life remains – Hans zegt gedecideerd: “Ik zeg altijd talent pakken ze je nooit af. Ik heb hier en daar nog wel eens een akkefietje met een producent of theaterdirecteur. Ze kunnen al mijn spullen hier in deze studio meepakken maar het talent zit in jezelf. Dat komt altijd weer bovendrijven. Ik zou al mijn spullen hier niet willen missen, want bij elke truc en dingetje zit een verhaal, een gevoel en idee.
Ik ben zover gekomen omdat ik het talent heb om met mijn talenten om te gaan. Mensen doen soms niks met hun talenten. Die hebben ze wel maar ze staan gewoon te laat op, ze beginnen de dag te laat. Hét begint niet, weet je. En dan voelen ze zich ook nog een miskend talent. Kansen creëer je zelf. Maar talent, dat neem je eigenlijk altijd mee. “
Na 56 minuten ronden we af en bedank ik Hans voor de tijd die hij heeft vrijgemaakt. In het Zandhuis van Herman Koster op de boulevard van IJmuiden praat ik onder het genot van een heerlijke hamburger na met de hoofdredacteur van Informagie Jean Paul Broekhuizen en tevens eigenaar van Cinemagix videoproducties en Nicole Ridderhof, de fotografe. ‘Schandalig’ gaat er weer door mijn hoofd. Schandalig dat ik de boekkeuze van Hans niet heb besproken: Harry Houdini.
Zal ik hem nabellen of nog eens langsgaan en de quote voorleggen? Hij droeg zelfs het shirt met de quote in het programma ‘24 uur met Hans Klok’ …. Nee het is mooi geweest, een sympathieke collega maar volgens mij wil ie door. Ik hoop dat Hans het me vergeeft en mij in Las Vegas de kans geeft de quote alsnog voor te leggen.
Marcel Verbakel
magic@marcelverbakel.nl
Foto’s: Nicole Ridderhof