ECM?!?

ECM staat niet voor Essential Magic Collection (want dat is EMC), maar voor European Championship of Magic. Dit wordt om de drie jaar gehouden in het jaar voor het FISM wereldwijde kampioenschap. In 2018 is er weer een FISM congres, in Busan – Zuid Korea, en dus was er dit jaar een ECM en wel in Blackpool.

Blackpool kennen we van de jaarlijkse congressen die de Blackpool Magicians Club daar organiseert. Al eerder werd er een FISM congres in Blackpool georganiseerd. Dit keer werd het Blackpool feestje gecombineerd met de Europese kampioenschappen.

Gemiddeld komen er op een Blackpool congres meer dan 3000 man/vrouw af en nu waren er naar verluid ca. 3600 man/vrouw en in plaats van de gebruikelijke drie dagen (vr,za, zo) waren er nu vier dagen vol magie, beginnend op donderdag 16. De eerste twee dagen werden vooral gevuld door het ECM concours (stage & close-up) met daarnaast een groot aantal lectures.

Nederlandse deelnemers

Voor Nederland kwamen Lodewijk de Widt, Manro & Loïs, Niek Takens en Michael van Straelen uit. Alle vier werkten (vrijwel) foutloos; een grote prestatie als je voor zoveel mensen tussen zulke grote andere namen jouw act moet vertonen! Niek zou met de tweede prijs Manipulatie naar huis gaan, want hij eindigde net na Hestor Nato uit Frankrijk. Zelf ben ik van mening dat je de jury uitslag hebt te respecteren, maar ik kan toch niet nalaten te melden dat ik zelf de eerste prijs aan Niek en de tweede aan Hestor zou hebben toegekend en niet uit patriottische overwegingen. Daarbij moet ik wel toegeven dat het einde van de act van Hestor wel heel veel energie en show bevatte met heel veel jongleren met kaarten. Echter het deel daarvoor was weliswaar energiek maar werd met zo’n snelheid uitgevoerd dat niet goed meer te zien was wat hij nou precies deed. Daardoor was er bij Hestor veel minder magie en poëzie, dit in grote tegenstelling tot de juist heel ingetogen act van Niek.

In het verleden werd er in een congresverslag nog vaak van alle acts een korte beschrijving gegeven. Met de toegenomen aantallen is dat bijna ondoenlijk en daarom beperk ik mij hierbij tot een algemene sfeerimpressie, tot wat ik zelf hoogtepunten vond. En tot wat ik verder nog vermeldenswaardig vind. Voorts wordt er tegenwoordig levendig gecommuniceerd en gerapporteerd via internet en alle social media. Mogelijkerwijs verschijnen er ook nog clips van acts op Youtube.

Zoals ik boven beschreef bestond het congres dus duidelijk uit twee delen. De eerste twee dagen met het concours waren zeer rijkelijk gevuld en ook “intensief”, de laatste twee dagen wat rustiger en met veel voor elk wat wils, gevarieerder dus.

Wat het concours betreft: Patrick Lehnen uit Duitsland had een wel zeer originele act, waarmee hij de eerste prijs General Magic zou winnen en de Grand Prix. Lastig om te beschrijven en wanneer ik dat doe dan zegt u waarschijnlijk: “ik begrijp er weinig van” of: “wat is daar nou goed of leuk aan”. Op dat gevaar af wil ik toch wel een poging wagen. Het doek gaat op, Patrick zit achter een bureau in een kantoor setting. Zijn bureaulamp komt vervolgens tot “leven” en 10 minuten lang verricht Patrick en/of deze lamp verschillende wonderen. Het geheel is zo goed gebracht dat de hele zaal door het slot geroerd werd.

Bill Cheung won bij Micro Magie de eerste prijs cartomagie en daarnaast de grote ereprijs voor Close Up. Toen ik zijn act voor de eerste keer zag, dacht ik dat ik water zag branden terwijl ik me verbeeld in mijn goochelleven toch al heel wat gezien te hebben. Volstrekt onmogelijk! Getrokken en gesigneerde kaarten verdwijnen en verschijnen in een nieuw gesealed spel en ook nog precies op de juiste plaats. Toen ik zijn act voor de tweede keer in de winnaarsgala zag en een vermoeden van zijn “methode” had, toen verloor het toch een beetje van zijn glans. Dit in tegenstelling tot de act van Patrick Lehnen, waarbij ik de tweede keer bijna nog meer geroerd werd dan bij de eerste keer.

Bij de Illusies zou Ivan Asenjo & Co een derde prijs winnen. Dit betrof een act van twee goede vrienden die als goochelassistentes opkwamen met later nog een echte (dwz. vrouwelijke) assistente. De act had een hoog drag queen gehalte en was ook behoorlijk “camp”. De illusies waren maar matig van kwaliteit, maar het gezelschap eindigde hun act met een duidelijk politiek statement waarbij de HLBT gemeenschap een hart onder de riem gestoken werd. Dat viel goed bij het publiek en klaarblijkelijk ook bij de jury. Persoonlijk twijfel ik nog een beetje of we daar een derde prijs op een ECM concours aan moeten besteden, ook al ondersteun ik van harte het streven om met onze tijd mee te gaan.

Bij Parlour Magic ging de eerste prijs naar Axel Hecklau. Een zeer harmonische act met zeer verrassende effecten en een welverdiende eerste prijs.

U hebt inmiddels de volledige lijst van prijswinnaars op de Informagie website kunnen lezen, dus beperk ik me tot het bovenstaande persoonlijke commentaar m.b.t. het concours.

Het was ondoenlijk om alle lectures af te lopen. Bovendien waren er heel veel die zeer goed bezocht werden en waar je dus al vroeg bij moest zijn. Dat gold overigens ook voor de close up competitie.

Ik heb mijzelf daarom moeten beperken tot mij onbekende namen of tot mijn eigen favorieten en heb ongetwijfeld een hoop goede lezingen gemist. Een mens is echter beperkt voor wat betreft het opnemen van nieuwe indrukken en/of het opslaan van heel veel nieuwe informatie.

Interessante lectures

John Carey is een Engelse close up goochelaar met veel praktisch en bruikbaar materiaal dat ook nog eens “goed te doen is”. Je hoeft er m.a.w. niet eerst voor naar de kaarten hogeschool. Van de lezing van Francis Menotti heb ik slechts een deel kunnen bijwonen. Dat was erg goed, maar in de Close Up gala vond ik hem (juist daarom?) een beetje tegenvallen. Eric Jones had een goede lecture, veelal carto, en was iemand die ik nog niet kende. Een Amerikaan met een duidelijke dictie en goede presentatie.

Helaas was de lecture van Mario Lopez, zonder duidelijk bekendmaking (?!) verplaatst, dus die ben ik misgelopen. John Guastaferro, waar ik zelf een groot fan van ben, was voor de eerste keer in Blackpool. Een groot genot en voorrecht om hem nu eens live te kunnen zien werken. M.a.w. ik ben nu een nog groter fan van hem!

Paul Wilson en Jason England zouden nog een Master Class over Gambling geven. Zeer goed gedaan en zeer leerzaam, ook al heb je er voor jouw eigen goochelact misschien niet direct heel veel aan.

Van een aantal van de overige lecturers heb ik zelf al wel materiaal in huis, dus die heb ik overgeslagen omdat ik toch ook nog wel even langs de (150+) dealers wilde. Ongetwijfeld was daar heel veel nieuws bij (vooral ook weer nieuwe electronica). (Zie ook het artikel: top 10 trucs Blackpool van Frans. Red) Het blijft altijd lastig om door de bomen het bos te zien en om echt de krenten uit de pap te pikken. Laten we zeggen dat ik me een beetje heb ingehouden of niet voor elke verleiding gevallen ben in het besef dat er thuis nog een aantal effecten in de kast en op de plank liggen, waar ik ook nog of eerst werk van moet of wil maken. Verder wilde ik ook nog af en toe wat tijd nemen om met bekenden een kop koffie of een biertje te drinken.

De ECM winnaars gala was uiteraard een prachtig overzicht van de huidige goocheltop. Op zaterdag en zondag zouden er nog twee gala voorstellingen volgen, waarvan die van zondag verreweg de beste was.

Voor een volgende keer

Ik geef u hierbij enkele namen om misschien eens te googelen of om een volgende keer naar uit te kijken: Yan Yan Ma (manipulatie), Bond Lee (manipulatie), Mario Lopez (komisch), Xavier Mortimer (wonderschone “schaduwact”), Young Min Kim (FISM winnaar), Norbert Ferré (u wel bekend).

Pavel Evsukevich, wist zich in dit gezelschap, als jongleur en zoals zo vaak het geval is, prima staande te houden.

Samenvattend: zoals al gezegd en geschreven is het menselijk onmogelijk om volledig te zijn en bovenstaande is slechts een persoonlijk relaas gekleurd door mijn persoonlijke voorkeuren. Hopelijk geeft het de Informagie lezers toch een algemene indruk van het ECM 2017 te Blackpool. Het beste en leukste is natuurlijk om e.e.a. met eigen ogen te aanschouwen.

Gandalf