Als je in Limburg op het drielandenpunt staat, kun je Aken zien liggen. Slechts 5 km van Vaals ligt een stad met een close-up theater dat per jaar 250 voorstellingen programmeert, die al sinds 2015 allemaal zijn uitverkocht. Op TripAdvisor staat het, na de Dom, op de tweede plaats van de leukste bezienswaardigheden met 5 stippen. Voor goochelaars is dit een niet te missen hotspot en je kunt je partner met een gerust hart meenemen, want Aken is een echte winkelstad, met de meest exclusieve winkels, goede hotels en het wemelt er van prima restaurants. Zondags zijn de winkels hier wel gesloten. De bereikbaarheid is vanuit Nederland zowel met de auto als openbaar vervoer uitstekend. Van dat theatertje wilden wij meer weten en Frans werd er op uit gestuurd om het theater te bezoeken en hieronder verslag van te doen. Wil je meer weten kijk dan op: www.black-table.de Als je het theater wil bezoeken, reserveer dan van te voren om teleurstelling te voorkomen. Reserveren kan via: www.black-table.reservix.de/events Entreeprijs loopt vanaf €39 tot € 45.
CHRISTIAN JEDINAT & RENÉ VANDERVREKEN
Christian en René zijn niet de bekendste goochelaars van Duitsland of daarbuiten, maar waarschijnlijk wel de drukst bezette. Zij geven geen lezingen of verzinnen geen trucjes voor de verkoop. Wat zij wel doen is het geven van goochelcursussen, optredens voor bedrijven en particulieren en in 2015 begonnen ze een goocheltheater aan het Kapuziner Karree in Aken. Het Kapuziner Karree is het uitgaansgebied van de stad met theaters, café’s, restaurants en een bioscoopopcomplex. Aan de buitenkant ziet het er wat gewoontjes uit, maar bij binnenkomst in het gezellige voorportaal dat ook dienst doet als bar, wordt je hartelijk ontvangen door twee jonge gastvrije hosts. Die zowel gastvrouw/man zijn, de drankjes verzorgen, de kaartjes controleren en tijdens de show licht en geluid bedienen. Op de statafels liggen mooie grote chromen puzzels, waarmee de bezoekers aan de slag kunnen gaan. Hierdoor ontstaat als vanzelf een onderlinge band tussen de mensen die elkaar nog niet kennen. Het theater is klein, maar heeft een chique uitstraling en is van alle (theater)gemakken voorzien. Naast de bar is een tribune van 3 rijen gebouwd waarop 35 toeschouwers kunnen plaatsnemen. Voor het achterdoek staat een flink uit de kluiten gewassen zwarte tafel, waar Christian en René hun kunsten vertonen. Als de bezoekers het theatergedeelte binnen komen, staan beide heren hen al op te wachten. Zij heten de gasten welkom, vragen naar hun naam, stellen het publiek op hun gemak, is er misschien iemand jarig of is iemand al eerder geweest? Kortom zij creëren een gezellige ongedwongen sfeer en bereiden het publiek voor op wat komen gaat. Dan verdwijnen ze achter het achterdoek. De openingsmuziek wordt gestart, de show kan beginnen, ik zag er twee.
NICHT BLINZELN
In de show “Nicht Blinzeln”, wat zoiets betekent als “Knipper niet met je ogen” vertonen de heren klassiekers uit de goochelkunst. Klassiekers zijn niet voor niets klassiekers. Het zijn effecten die in de loop der tijd hebben bewezen dat ze het publiek vermaken, verbazen en nooit vervelen en die door de beste goochelaars nog steeds worden vertoond. Wel vertonen ze deze klassiekers tot in perfectie en hebben aan elk effect een persoonlijke noot toegevoegd of soms zelfs zo’n klassieker technisch verbeterd. Christian is de charmante ietwat ondeugende van het stel terwijl René meer ingetogen en serieus te werk gaat. Hij vertoont ook de meeste mentale effecten. Het vult elkaar prima aan! Ze werken ieder apart alleen aan het eind doen ze een truc samen. De show duurt 2 x 60 minuten en het publiek verveelt zich nooit, merkte ik. Sterker nog de twee gaan zo met het publiek om, dat er een hechte band ontstaat tussen publiek en goochelaars. Alleen dat al is een reis naar Aken waard. Je leert er hoe je met je publiek om moet gaan, die toch veel geld hebben uitgegeven om de goochelaars aan het werk te zien. Het voert te ver om alle vertoonde trucs te bespreken je kent ze wel; bekerspel, sponsballen, coins through table, de bekende kaarteffecten, het ringenspel enz. Toch geef ik twee voorbeelden van een klassiek effect dat ze naar hun hand hebben gezet.
Christian opent de show met het doekje dat in een flits uit een glazen flesje verdwijnt, daarmee bewijzend dat het publiek niet met hun ogen moet knipperen. Het is een openingseffect dat natuurlijk met een pull werkt. Maar wat doet Christian? Hij sluit het flesje af met een draaidop en direct na de verdwijning, geeft hij het afgesloten flesje meteen uit handen voor onderzoek. Wat gebeurt hier vroeg ik mij af.
René legt een Himberwallet op tafel. Ik als goochelaar zie dat, voor het publiek is het een normaal onbetekenend object. René laat zien dat er 5 envelopjes in de portefeuille zitten, hij haalt ze er uit en vertelt een toeschouwer dat hij gratis geld kan winnen. In een van de envelopjes zit een bankbiljet. De toeschouwer kiest er een, de andere gaan terug in de portefeuille en die wordt gesloten. In het envelopje zit een biljet van 5 euro die de blije toeschouwer mag houden. Vervolgens laat René de andere envelopjes zien en daar zitten dan bankbiljetten van 10, 20, 50 en 100 in. Hilariteit bij het publiek. Een les in presentatie! Die 5 euro verliest de toeschouwer later weer bij een Three Shell Game.
De show eindigt bijzonder en hartverwarmend. Christian en René bedanken hun publiek en nemen de show nog even door, daarbij weten ze alle namen van de toeschouwers die geassisteerd hebben en dat zijn er nogal wat, allemaal op te noemen. Het publiek gelukkig en verbijsterd achterlatend.
RARITÄTEN
De show “Raritäten” is een “one man show” van Christian. Ik zag de matineevoorstelling en ook die was geheel uitverkocht. Ook deze show draait om de klassiekers en hij etaleert hier een ongelooflijke beheersing van de technieken die bij munten- chopcup- en kaartroutines van pas komen. In deze show kan hij de charmante, ondeugende maniertjes nog meer aanzetten en het deze keer bijna geheel vrouwelijke publiek om zijn vinger te winden. Hij gaat nooit te ver en speelt professioneel met zijn publiek dat hij weer twee keer een uur boeit.
Hij sluit het eerste gedeelte af met een hilarische ColorMatch routine van Justin Willman. Het publiek vind het prachtig als hij tot slot de juiste kleur hemd, stropdas, bretels, sokken en onderbroek aan heeft.
Een hele originele routine wil ik jullie niet onthouden. Christian zet een glazen pot gevuld met rode linzen op tafel. Hij laat een toeschouwer een willekeurig getal tussen 5 en dertig kiezen dat de goochelaar niet ziet. Hij grijpt in de pot linzen en gooit een aantal linzen op tafel. Nu pas vraagt hij de toeschouwer om het getal. In deze show was dat 26. Met een pincet telt hij een voor een de linzen….het zijn er 26! Dit was typisch zo’n effect dat je nooit table-hoppend kunt doen, maar als je een eigen theater hebt……kan bijna alles!
Aan het begin van de show vroeg een toeschouwer die twee jaar geleden de show bezocht of Christian zijn naam nog kende. Natuurlijk kende hij die niet, maar voor de toeschouwer was juist dat wat hem al die tijd was bijgebleven. De goochelaar kende zijn naam! Dus ook deze show sloot hij af met het noemen van alle namen en het publiek scandeerde: “we want more!” Wat kun je je als goochelaar nog meer wensen.
TOT SLOT
De marketingtechnieken die de heren inzetten zorgen er voor dat er kennelijk een schier eindeloze stroom bezoekers naar dit theatertje komt. Ik geef een voorbeeld. In de show laten ze een volgens hen analoge SMS zien. Deze bestaat uit een ansichtkaart van het theater voorzien van een echte postzegel. Het verzoek is deze kaart naar een kennis, vriend, collega of familielid te sturen en te vermelden hoe ze de show hebben gevonden. De heren doen de kaarten wel op de bus. Als de ontvanger van de kaart deze meeneemt naar het theater, krijgt hij een gratis consumptie! Ik zag het bijna alle toeschouwers daadwerkelijk doen.
Wat die consumpties betreft, dat is nog wel een dingetje. Ze hebben al voor de opening aan de gemeente een vergunning gevraagd om alcohol te mogen schenken, daar gaat de gemeente tot nog toe niet toe over ivm met het grote aantal cafe’s wat al in het Kapuziner Karree zit. Volgend jaar beginnen ze met een show in het Engels, voor de vele niet Duitstaligen die Aken bezoeken. Gaat dat zien! Zeg maar dat ik je gestuurd heb.
Frans de Groot